zaterdag 30 april 2011

The Old Farm

Ipswich Town-Norwich City 1-5
21/04/2011, Championship, Att: 29258 (2125)

Nadat ik in Londen was aangekomen wou ik op het gemak naar Liverpool Street om van daar de trein te pakken naar Ipswich. Ik was goed voorbereid, althans dat dacht ik, met het reserveren van mijn treintickets op voorhand. Natuurlijk was ik mijn code vergeten om die uit de machine te kunnen halen.Na een lange zoektocht naar een internetcafé en een paar telefoontjes huiswaarts uiteindelijk toch mijn code bekomen, bleken de machines niet meer te werken. Dus stond er niets anders op dan te wachten in de veel te lange rij voor de ticket office, gelukkig bleek al rap dat ze een loket openden voor zij die hun tickets reeds bestelden. Wat bleek? Daar had je geen code nodig, een handtekening was genoeg. Door het immense tijdverlies maar rap iets gaan halen om te eten en mij richting trein begeven. Na een mooie rit van juist geen anderhalf uur stond ik dan ook in Ipswich. Waar de eerste tussenstop Mannings was, een pub in het centrum. Om het centrum te bereiken moet je echter eerst langs het stadion en ik had de nodige tijd om eens rond te wandelen, dus hebben we dit ook gedaan. Na een bezoekje aan de clubshop toch maar het centrum opgezocht waar ik om 16.00 was afgesproken met een bevriende Tractor Boy. Al gauw had ik de pub gevonden wegens de gezangen van op het terras, maar even rap bleek dat de waardin hier niet echt gediend van was. Dus het terras werd in allerijl verhuisd en de zingende meute moest helaas andere oorden opzoeken. Na een uur kwamen de tractor boy, een paar bevriende Nederlandse en een Zweedse hopper er dan toch door. Dit was een zeer gezellige bedoening met een biertje er bij. Uiteindelijk van daaruit met zijn allen richting stadion vertrokken. Daar werden we verwelkomd door een trommel-dans ensemble, ik zou het eerder verwachten in Brazilië maar het was wel eens grappig om te zien. Zo kwamen we aan bij de Bobby Robson-stand waar wij op zaten, achter de goal met een uitstekend zicht op het bezoekersvak.
De hoop was er duidelijk bij de Ipswich supporters, na hun goede reeks de laatste weken en de iets mindere periode van Norwich. De wedstrijd begon dan ook zeer sfeervol en in de 4e minuut kwam Ipswich ook al zeer goed weg, een overduidelijke strafschop met bijhorende rode kaart werd niet gefloten, zo volgden er nog wel een twee-drie twijfelachtige beslissingen verder in de wedstrijd. Het woord thuisfluiter was hier wel op zijn plaats. Uiteindelijk was het nog geen tien minuten later wel zo ver en scoorde Norwich de 0-1, wat voor vreugdevolle taferelen zorgde in het bezoekersvak en de voetbalhit 'I just can't get enough' klonk dan ook door heel het stadion. Dit kwam helaas de sfeer aan Ipswich zijde niet ten goede. Toen hun helden de kleedkamer uitkwamen bij een 0-2 stand was er echter een opflakkering van de sfeer, al kwam het merendeel toch van de bezoekers. In de 73e minuut maakte Norwich echter 0-3, vijf minuten later was er terug hoop na een prachtig doelpunt van de enige echt Jimmy Bullard die voor de 1-3 zorgde, twee minuten later stond het al 1-4 en dit was het teken voor veel supporters om het stadion reeds te verlaten. Zij die nog bleven zitten hadden het wel helemaal gehad bij de 1-5 in blessuretijd, het is dan ook niet niks om thuis 1-5 te verliezen van de grote vijand, die waarschijnlijk ook nog eens mag promoveren naar de Premier League. Na de wedstrijd was dit ook wel te merken in de straten rond het stadion, waar zeer jongen supporters verzamelden om hun ongenoegen te uiten. Hierdoor konden we niet passeren richting het station, maar na het uitgelegd te hebben aan één van de agenten was het geen enkel probleem en konden Yves en ik de trein nemen richting Londen. Daar aangekomen gingen we ieders onze eigen weg, hij richting hotel en ik mijn bed op zoeken in het hostel, want morgen belooft nog een lange dag.


Sir Bobby Robson


Sir Alfred Ramsey



Braziiiiiiiil
















Geen opmerkingen:

Een reactie posten